هوارد هاوکس
(Howard Hawks)
هوارد وینچستر هاوکس (30 مه 1896 - 26 دسامبر 1977) کارگردان ، تهیه کننده و فیلمنامه نویس دوران کلاسیک هالیوود بود. او برای فیلم های خود از طیف گسترده ای از ژانرها محبوب است ، از جمله کمدی های پیچ گوشتی [Bringing Baby (1938) ، دخترش جمعه (1940) ، آقایان ، بلوند ها را ترجیح می دهند (1953)] ، وسترن [رودخانه سرخ (1948) ، ریو براوو (1959) ، ال دورادو (1967)] ، فقط فیلم های ماجراجویی (Angels " فیلم های Noirs [The Big Sleep (1946)] و Gangster Films [Scarface (1932)]. ویژگی های قابل توجه فیلم های او شخصیت های زن مستقل و سخت گیر ("زن هاوکی") و دیالوگ های شوخ و سریع است.
در سال 1975 ، هاوکس جایزه اسکار افتخاری را به عنوان "یک فیلمساز استاد آمریکایی که تلاش های خلاقانه ای در سینمای جهانی دارد" دریافت کرد و در سال 1942 نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردان برای گروهبان یورک شد.
هاوکس به دلیل سبک قابل تشخیص وی و استفاده مکرر از عناصر موضوعی خاص ، توسط منتقدان فیلم به عنوان یک فرد معتبر شناخته شده است. اندرو ساریس در کتاب تأثیرگذار انتقاد فیلم سینمای آمریکا: کارگردانان و مسیرهای 1929-1968 او را در "پانتئون" از 14 کارگردان بزرگ فیلم که در ایالات متحده کار کرده بودند ، قرار داد. هاوکس بر فیلمسازان بی شماری مانند کوئنتین تارانتینو و مارتین اسکورسیزی تأثیر گذاشت.
