ژان گابین الکسیس مونکورگ (متولد ژان-الکسیس مونکورگ) ، معروف به ژان گابین (17 مه 1904-15 نوامبر 1976) ، بازیگر و خواننده فرانسوی بود. او که یک شخصیت اصلی در سینمای فرانسه در نظر گرفته شده بود ، در چندین فیلم کلاسیک از جمله Pépé le Moko (1937) ، La Grande Illusion (1937) ، Le Quai des Brumes (1938) ، La Bête Humaine (1938) ، Le Jour Se Lève (1939) و Le Plaisir (19522) بازی کرد. وی در طول کار خود ، دو بار به ترتیب دو بار برنده نقره Bear Bear بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره بین المللی فیلم برلین و جام Volpi برای بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فیلم ونیز شد. گابین به دلیل نقش مهمی که در سینمای فرانسه ایفا کرد ، به عضویت لگیون d'onnneur ساخته شد.

گابین ژان الکسیس مونکورگ در پاریس ، فرزند مادلین پیت و فردیناند مونکورگ ، صاحب کافه و سرگرمی کاباره متولد شد که نام صحنه آن گابین بود که نام اول به زبان فرانسه است. او در دهکده مریل در دپارتمان Seine-et-Oise (اکنون Val-d'Oise) بزرگ شد ، در حدود 22 مایل (35 کیلومتری) شمال پاریس. او در Lycée Janson de Sailly شرکت کرد. گابین اوایل مدرسه را ترک کرد و تا سن 19 سالگی به عنوان کارگر کار کرد و وقتی وارد نمایشگاه نمایش با بخشی در تولید Folies Bergè شد ، به عنوان کارگر کار کرد. وی قبل از رفتن به ارتش ، در نقش های جزئی جزئی به اجرای خود ادامه داد.

وی پس از اتمام خدمت سربازی خود در Fusiliers Marins ، به تجارت سرگرمی بازگشت و تحت نام صحنه ژان گابین در هر آنچه در سالن های موسیقی پاریس ارائه شده بود ، کار می کرد و از سبک آواز موریس چوالیر تقلید می کرد ، که در آن زمان خشم بود. او بخشی از گروهی بود که به آمریکای جنوبی سفر کرد و پس از بازگشت به فرانسه کار در مولین روژ پیدا کرد. اجراهای او متوجه شد و نقش های مرحله ای بهتر در این زمینه به وجود آمد که منجر به قطعاتی در دو فیلم خاموش در سال 1928 شد.

دو سال بعد گابین در تولید Pathé Frères در سال 1930 ، Chacun SA Chance ، انتقال به فیلم های صوتی را انجام داد. او با ایفای نقش های ثانویه ، بیش از ده ها فیلم در طی چهار سال آینده ساخت ، از جمله فیلم هایی که به کارگردانی موریس و ژاک تورننور. اما او فقط به خاطر عملکرد خود در ماریا چاپدلین ، تولیدی در سال 1934 به کارگردانی ژولین دووییر ، به رسمیت شناخته شد. وی سپس در درام جنگ سال 1936 La Bandera به عنوان یک قهرمان عاشقانه بازیگران شد. این فیلم دوم Duvivier به کارگردانی او را به عنوان یک ستاره اصلی تأسیس کرد. سال بعد او دوباره با Duvivier در بازی بسیار موفق Pépé Le Moko همکاری کرد. محبوبیت آن به رسمیت شناختن بین المللی گابین. در همان سال او در La Grande Illusion ژان رنویر ، فیلمی ضد جنگ که برای شش ماه بی سابقه در یک تئاتر نیویورک دوید ، بازی کرد. این به دنبال یکی دیگر از آثار مهم Renoir ، La Btte Humaine (The Human Beast) ، یک تراژدی نوآر فیلم بر اساس رمان ایلیل زولا و بازی با گابین و سیمون سیمون و همچنین Le Quai des Brumes (بندر سایه ها) ، یکی از کارگردان کلاسیک های مارسل کارن از واقع گرایی شاعر است. کاریزمای ناهموار او را می توان با همفری بوگارت و جیمز کالنی مقایسه کرد.

او همسر دوم خود را در سال 1939 طلاق گرفت. ...

منبع: مقاله "ژان گابین" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، مجوز تحت CC-BY-SA.