فیلیپ سیمور هافمن
(Philip Seymour Hoffman)
فیلیپ سیمور هافمن (23 ژوئیه 1967 - 2 فوریه 2014) بازیگر ، کارگردان و تهیه کننده آمریکایی بود. هافمن از اوایل دهه 1990 تا مرگ وی در سال 2014 ، مشهور به دلیل نقش های حامی و شخصیت متمایز خود - از نظر معمولی پایین ، خارج از مرکز ، قلدری و سوءاستفاده - در بسیاری از فیلم ها از جمله نقش های برجسته عمل کرد.
هافمن که به عنوان یک نوجوان به تئاتر کشیده شد ، در دانشکده هنر Tisch در دانشگاه نیویورک بازی کرد. وی کار خود را در یک قسمت از قانون و نظم در سال 1991 آغاز کرد و در سال 1992 در فیلم ها ظاهر شد. او به خاطر کارهای حامی خود ، به ویژه در عطر و بوی یک زن (1992) ، Boogie Nights (1997) ، خوشبختی (1998) ، پچ آدامز (1998) ، The Big Lebowski (1998) ، Magnolia (1999) ، Talents Mr. Ripley (1999) ، Talent Ripley (1998) ، Talent-Talent Ripley (1998) ، Talent Ripley (1998). (2002) ، و همراه Polly (2004). او شروع به بازی در نقش های پیشرو کرد و برای تصویربرداری از نویسنده Truman Capote در Capote (2005) ، چندین جایزه از جمله جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست آورد. مشخصات هافمن همچنان به رشد خود ادامه داد و وی سه نامزد اسکار دیگر را به دلیل کار پشتیبان خود به عنوان یک افسر وحشیانه فرانک سیا در جنگ چارلی ویلسون (2007) ، یک کشیش متهم به پدوفیلی در شک (2008) و رهبر کاریزماتیک یک جنبش از نوع Scientology در استاد (2012) دریافت کرد.
در حالی که او عمدتاً در فیلم های مستقل ، از جمله The Savages (2007) و Synecdoche ، نیویورک (2008) کار می کرد ، هافمن نیز در Blawless (1999) ظاهر شد ، و بلوک های هالیوود مانند Twister (1996) و Mission: Impossible III (2006) و در یکی از نقش های نهایی خود ، به عنوان Plutarch Haveensbee در Hunger Games (2013 - 2013) ویژگی جک می رود قایقرانی (2010) اولین بازی خود را به عنوان یک فیلمساز نشان داد. هافمن همچنین بازیگر و کارگردان تئاتر موفق بود. وی در سال 1995 به شرکت تئاتر هزارتوی خارج از برادوی پیوست و در آنجا کارگردانی ، تولید و در تولیدات مختلف مرحله ای ظاهر شد. اجراهای وی در سه نمایشنامه برادوی - به همین ترتیب در سال 2000 ، سفر طولانی روز به شب در سال 2003 و مرگ یک فروشنده در سال 2012 - همه منجر به نامزدهای جایزه تونی شد.
