از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان

شلدون لئونارد برشاد (22 فوریه 1907 - 11 ژانویه 1997) یک بازیگر ، تهیه کننده ، کارگردان و نویسنده فیلم و فیلم آمریکایی بود. شلدون لئونارد برشاد در منهتن ، شهر نیویورک ، فرزند والدین یهودی طبقه متوسط ​​آنا لویت و فرانک برشاد متولد شد. وی در سال 1929 از دانشگاه سیراکوز فارغ التحصیل شد.

به عنوان یک بازیگر ، لئونارد در زمینه بازی در شخصیت های پشتیبان ، به ویژه گانگسترها یا "سنگین" ، در فیلم هایی مانند زندگی فوق العاده (1946 ؛ به عنوان نیکوساند نیک) ، داشتن و نه (1944) ، بچه ها و عروسک ها (1955) و راز آزاد (1948) تخصص دارد. علامت تجاری وی لهجه مخصوصاً ضخیم او در نیویورک بود که معمولاً از طرف دهانش تحویل می شد. در دکویا (1946) ، لئونارد از شخصیت "سنگین" خود برای ایجاد کارآگاه پلیس سخت جوش جو پرتغال استفاده می کند.

در رادیو از سال 1945 تا 1955 ، لئونارد در برنامه جک بنی و بعداً در سریال تلویزیونی با همین نام ، یک مسابقه مسابقه ای عجیب و غریب بازی کرد. نقش وی سلام بر بنی از آبی در ایستگاه های راه آهن ، در گوشه و کنار خیابان یا فروشگاه های بزرگ ("هی بود. یک دقیقه.") ، از بنی بپرسید که او چه کاری انجام داده است ، و سپس سعی می کند با استفاده از منطق مسابقه ای بی ربط و بی ربط ، او را از مسیر عمل خود استدلال کند. او به عنوان "این" ، هرگز اطلاعاتی در مورد مسابقه اسب ارائه نداد ، مگر اینکه جک خواستار آن شود. یک بهانه ای که دادخواست داد این بود: "چه کسی در مورد اسب ها می داند؟"

لئونارد بخشی از بازیگران بازیگران صدا در نمایشگاه رادیو تئاتر دیمون رویان (1948-1948) بود. او بخشی از بازیگران گروه نمایش رادیو مارتین و لوئیس بود. او همچنین غالباً در ماجراهای مقدس ظاهر می شد ، که اغلب با گانگسترها و سنگین ها بازی می کرد ، بلکه گاهی اوقات در نقش های مثبت تر نیز حضور می یافت. لئونارد همچنین در سریال های کمدی رادیو The Adventures of Maisie در دهه 1940 به طور منظم بود. در طول دهه 50 ، لئونارد در دو کارتون Merrie Melodies به کارگردانی رابرت مک کیمسون ، صدای گربه چربی تنبل Dodsworth را ارائه داد. در فیلم ماجراجویی The Iroquois Trail (1950) ، لئونارد در نقش قابل توجه رئیس اوگان ، یک جنگجوی بومی آمریکایی ، در برابر نوع بازی کرد و در یک دوئل اقلیمی با مرگ با چاقو ، مرزهای "هاوکی" (جورج مونتگومری) را دنبال می کند و می جنگد.

بعداً در دهه 1950 و 1960 ، وی به عنوان تهیه کننده سریال های موفق تلویزیونی ، از جمله نمایش دنی توماس (با نام مستعار اتاق برای بابا) (64- 1953) ، نمایش اندی گریفیت (68- 1960) ، گومر پایل ایالات متحده آمریکا. (1964-69) ، نمایش دیک ون دایک (66- 1961) ، و من جاسوسی (68- 1965). او همچنین چندین قسمت سریال تلویزیونی را از جمله چهار قسمت از هشت قسمت اول سریال تلویزیونی Lassie (فصل 1 ، 1954) کارگردانی کرد. لئونارد همچنین صدای Linus the Lionheart را در یک سری از تبلیغات غلات غلات Crispy Crispy در سالهای 64-64 ارائه داد ، که منجر به یک سری کارتونی Linus شد که روز شنبه (و بعداً ، یکشنبه) صبح ها در CBS (664-66) و ABC (1967-69) پخش شد. او همچنین به طور خلاصه ستاره نمایش تلویزیونی خود بیگ ادی (1975) بود ، جایی که او صاحب یک عرصه ورزشی بزرگ بود. این نمایش تنها در ده قسمت به طول انجامید.