کارلو لیزانی کارگردان ، فیلمنامه نویس و منتقد ایتالیایی بود. پس از جنگ جهانی دوم ، لیزانی پس از جنگ جهانی دوم ، در اواخر دهه 1940 به عنوان آلمان روبرتو روسلینی سال صفر ، آلبرتو لاتوادا ، آسیاب در PO (هر دو 1948) و جوزپه د سانتیس (1950) ، که برای آنها نامزد دریافت جایزه آکادمی بهترین داستان اصلی را دریافت کرد) کار کرد. وی پس از مستندات Helming ، او به عنوان مدیر ویژگی با درام تحسین شده جنگ جهانی دوم Achtung آغاز شد! راه راه (1951). او یک قسمت از L'Amore را در Città فیلم می کند. وی که به خاطر درام جایزه خود Chronicle of Poor Lovers (1954) مورد احترام قرار گرفته است ، او یک کارگردان محکم از فیلم های ژانر را اثبات کرده است ، به ویژه فیلم های جنایتی مانند The Fountent Four (1968) و Crazy Joe (1974) یا کمدی شهوانی روم بن (1971). او اغلب در دهه 1980 در تلویزیون ایتالیایی کار می کرد و در سال 1994 عضو هیئت داوران در جشنواره فیلم برلین بود. فیلم او Celluloide با ساخت رم ، شهر باز سروکار دارد. وی در سال 2013 خودکشی کرد.