مورین اوسالیوان

(Maureen O'Sullivan)
مورین پائولا اوسالیوان در 17 مه 1911 در شهرستان Roscommon ، ایرلند متولد شد. مادر آینده میا فارو یک همکلاسی Schooldays از ویوین لی در صومعه قلب مقدس در روهامپتون در لندن بود. مورین حتی به عنوان یک دانش آموز مدرسه ، حرفه بازیگری را می خواست. او سخت تحصیل کرد و به طور گسترده ای خواند. هنگامی که فرصتی برای بازیگر بودن همراه شد ، تقریباً در دامان او افتاد. کارگردان فرانک بورزاج در فیلمبرداری "آهنگ O" قلب من "(1930) در دوبلین بود که مورین ، در آن زمان 18 ساله ، با او ملاقات کرد. Borzage یک تست صفحه نمایش را که او انجام داد پیشنهاد داد. نتایج بیش از حد مطلوب بود ، زیرا او بخشی از آیلین اوبراین را به دست آورد. این بخش مهم بود ، به حدی که مورین برای تکمیل فیلمبرداری به هالیوود رفت. هنگامی که در کالیفرنیای آفتابی ، مورین هیچ وقت نقش های فرود در فیلم های دیگر مانند "Just Imagine" (1930) ، "شاهزاده خانم و لوله کشی" (1930) و "بنابراین این لندن است" (1930) را هدر نداد. مورین در حال چرخش بود که معاصرانش فقط می توانستند آرزو کنند وقتی که از میان صفوف می آمدند. در سال 1932 ، مورین برای اولین بار در "Tarzan The Ape Man" (1932) با جانی ویسمولر ، برنده مدال المپیک همراه شد. پنج فیلم دیگر تارزان دنبال شد ، آخرین مورد "ماجراجویی نیویورک در نیویورک" (1942). Epics Tarzan به عنوان یکی از به یاد ماندنی ترین سریالی که تاکنون ساخته شده است. اکثر مردم موافق هستند که اگر این فیلم ها برای استعدادهای خوب بازیگری ، به عنوان زیبایی ، مورین اوسلیوان نبودند ، موفقیت آمیز نبودند. اما او بیش از جین پارکر در فیلم های تارزان بود. او نقش های خوبی داشت و در فیلم هایی مانند "The Flame Inside" (1935) ، "David Copperfield" (1935) و "آنا کارنینا" (1935) به زیبایی بازی می کرد. او عملکرد دیگری را در "غرور و تعصب" (1940) وارد کرد. پس از دهه 1940 ، مورین فیلم های بسیار کمتری ساخت ، نه به این دلیل که محبوبیت خود را از دست داد بلکه با انتخاب. دور زدن از یک حرفه پر سود همیشه آسان نیست ، اما او این کار را کرد زیرا می خواست زمان بیشتری را به همسرش ، جان فارو ، نویسنده استرالیایی و هفت فرزندشان اختصاص دهد. این زوج از سال 1936 تا زمان مرگ وی در سال 1963 ازدواج کردند. اما او کاملاً بازنشسته نشد. مورین هنوز وقت خود را برای نمایش گاه به گاه در فیلم ها یا تلویزیون یا روی صحنه پیدا کرد. بعداً فیلمبرداران فیلم او را به عنوان الیزابت آلوورگ در فیلم ضربه ای "پگی سو جدم ازدواج" (1986) به یاد می آورند. ظاهر نهایی صفحه نقره او در "The River Pirates" (1988) بود. برخی از فیلم های تلویزیونی دنبال شدند ، اما فقط تا سال 1996. او خانه هایی را در نیوهمپشایر و آریزونا حفظ کرد و در اسکاتسدیل بود که مورین در 23 ژوئن 1998 در اثر حمله قلبی درگذشت. او 87 ساله بود.