لوئیس ماری مالل (30 اکتبر 1932 - 23 نوامبر 1995) کارگردان فیلم ، فیلمنامه نویس و تهیه کننده فرانسوی بود. فیلم او "دنیای ساکت" در سال 1956 و جایزه آکادمی بهترین مستند در سال 1957 را به دست آورد ، اگرچه وی در این مراسم با این جایزه به جای این جایزه به ژاكس كوستو ، به عنوان مدیر این فیلم اعزام نشد. بعداً در حرفه خود چندین بار برای جوایز اسکار نامزد شد. مالل همچنین یکی از معدود کارگردانانی است که چندین بار برنده شیر طلایی شده است.

مالل در سینمای فرانسه و هالیوود کار می کرد و او فیلم های فرانسوی و انگلیسی را هم تولید کرد. مشهورترین فیلم های وی شامل فیلم جنایت "آسانسور به گالوها" (1958) ، درام جنگ جهانی دوم "لاکومب ، لوسیان" (1974) ، فیلم جنایت عاشقانه "آتلانتیک سیتی" (1980) ، درام کمدی "شام من با آندره" (1981) ، و فیلم بیوگرافی "Au Revoir Les Enfantants" (1987).

مالل در یک خانواده ثروتمند صنعتگر در Thumeries ، نورد فرانسه متولد شد. او در ابتدا قبل از مراجعه به مطالعات فیلم در IDHEC ، علوم سیاسی را در علوم PO تحصیل کرد.

وی قبل از ساختن اولین ویژگی خود ، "آسانسور به گالوس" (1958) ، یک تریلر محکم که دارای یک امتیاز اصلی توسط مایلز دیویس بود ، در آن زمان یک ستاره بین المللی فیلم ژان مورو ، در آن زمان یک بازیگر نقش برجسته Comédie-Française ، به رابرت برسون در "یک مرد فرار" (1956) کمک کرد. مالل 24 ساله بود.

"عاشقان" مالل (1958) ، که همچنین با بازی مورو ، به دلیل محتوای جنسی آن ، اختلاف نظر عمده ای ایجاد کرد و منجر به یک پرونده برجسته دادگاه عالی ایالات متحده در مورد تعریف قانونی مبهم شد. Malle گاهی اوقات با حرکت مبهم Nouvelle همراه است ، و در حالی که کار Malle به طور مستقیم با نظریه های Auteurist که در مورد کار Godard ، Truffaut ، Chabrol ، Rohmer و دیگران اعمال می شود ، مطابقت ندارد و او هیچ کاری برای انجام دادن با Cahiers du Cinéma ندارد ، فیلم های او فیلم های خود را نشان می دهد که بسیاری از ویژگی های آن از ویژگی های Natural Photoulds and Phorousifics and Phorouss Platestictions of the Photoulds and Photoulds and and and and and and ant as. Métro "(1960) ، اقتباسی از رمان ریموند کوئنو ، به تروفوت الهام بخش برای نوشتن نامه ای مشتاق به مالل بود.

در سال 1968 مالل از هند بازدید کرد و یک سری مستند هفت قسمتی "Phantom India" (1969) ساخت که در سینماها منتشر شد. با تمرکز بر هندوستان واقعی ، آیین ها و جشن های خود ، مالل از دولت هند ، که از تصویر او از کشور غافل بود ، در جذابیت خود به پیش از مدرن ، و در نتیجه چندین سال از فیلمبرداری بی بی سی در هند ممنوع شد. بعداً مالل ادعا كرد كه مستند وی در مورد هند فیلم مورد علاقه او است.

بعداً مالل به ایالات متحده نقل مکان کرد و به کارگردانی در آنجا ادامه داد. درست همانطور که فیلم های قبلی او مانند "عاشقان" به محبوبیت فیلم های فرانسوی در ایالات متحده کمک کردند ، "شام من با آندره" در صدر ظهور سینمای مستقل آمریکا در دهه 1980 بود.