سلتون ملو ، یکی از معتبرترین بازیگران و کارگردانان برزیل ، چهار دهه حرفه ای قابل توجه ایجاد کرده است. از ابتدای بازی خود به عنوان یک بازیگر کودک گرفته تا وضعیت خود به عنوان یک هنرمند مشهور ، ملو به طور مداوم اشتیاق خود را برای داستان پردازی و ارتباط با مخاطبان نشان داده است.

ملو متولد 30 دسامبر 1972 ، در پاسوس ، میناس گرایس ، در دهه 1980 بازیگری را در صابون های تلویزیونی برزیل آغاز کرد. استعداد او به سرعت او را به رسمیت شناخت و منجر به انتقال وی به سینما شد. در دهه 1990 ، او با فیلم هایی مانند Lavoura Arcaica (در سمت چپ پدر) و O Auto da Compadecida (اراده سگ) تحسین کرد. دومی همچنان یک کلاسیک فرهنگی است ، با این که نقش Mello به عنوان Chicó زمان بندی و عمق کمدی خود را برجسته می کند.

تطبیق پذیری ملو به عنوان یک بازیگر در فیلمبرداری متنوع خود مشهود است ، از جمله Meu Nome Não é Johnny (نام من جانی نیست)* و ژان چارلز ، تصویری جالب از داستان غم انگیز یک مهاجر برزیلی. در Ainda Estou Aqui (من هنوز اینجا هستم) ، به کارگردانی والتر سالس ، ملو عملکرد قدرتمندی را به عنوان روبنس پیوا ارائه داد ، یک کنگره در طول دیکتاتوری نظامی برزیل ناپدید شد. فراتر از بازیگری ، ملو به عنوان کارگردان عالی بوده است. فیلم او در سال 2011 O Palhaço (دلقک) ، که به بررسی مضامین هویت و هدف می پردازد ، جوایز گسترده ای و جوایز زیادی دریافت کرد. دومین کار کارگردانی او ، O Filme Da Minha Vida (فیلم زندگی من) ، بیشتر توانایی داستان پردازی خود را به نمایش گذاشت و در جشنواره فیلم رم جایزه گرفت.

در سال 2024 ، ملو همچنان با پروژه های پیش بینی شده مانند O Auto da Compadecida 2 و دفن مردگان خود ، بر سینمای برزیل تأثیر می گذارد و نشان دهنده توانایی او در سازگاری با روایات متنوع است. عضو آکادمی هنر و علوم تصویر حرکت ، ملو نقش اساسی در ارتقاء سینمای برزیل در سطح بین المللی دارد. با گذشت بیش از 40 سال از این صنعت ، سلتون ملو چهره مهمی است که به دلیل کمک های خود به عنوان بازیگر ، کارگردان و سفارت فرهنگی جشن گرفته می شود.