بلانش شیرین

(Blanche Sweet)
از ویکی پدیا

Sarah Blanche Sweet (18 ژوئن 1896 - 6 سپتامبر 1986) بازیگر فیلم ساکت آمریکایی بود که کار خود را در اولین روزهای صنعت فیلمبرداری حرکت هالیوود آغاز کرد.

شیرین به دلیل نقش های پرانرژی و مستقل خود ، در واریانس با نوع "ایده آل" گریفیت از زنانگی آسیب پذیر ، اغلب شکننده ، مشهور است. پس از بسیاری از نقش های بازیگران ، اولین فیلم واقعی او ، هیجان انگیز گریفیت در سال 1911 The Operator Lonedale بود. در سال 1913 او در اولین فیلم بلند گریفیت ، جودیت بیتولیا بازی کرد. در سال 1914 شیرین در ابتدا توسط گریفیت در بخشی از السی استونمن در حماسه خود "تولد یک ملت" بازی شد اما این نقش سرانجام به بازیگر رقیب لیلیان گیش ، که سه سال ارشد شیرین بود ، داده شد. در همان سال شیرین با گریفیت راه های خود را تقسیم کرد و به پارامونت (آن زمان بازیکنان مشهور-لاسکی) پیوست و به مبلغی بسیار بالاتر که استودیو قادر به پرداخت آن بود.

در طول دهه 1910 ، شیرین فعالیت خود را در تعدادی از نقشهای بسیار برجسته در فیلم ها ادامه داد و همچنان یک بانوی پیشرو در سطح عمومی بود. او غالباً توسط سیسیل B. دیمیل و مارشال نیلان در وسایل نقلیه بازی می کرد و او با پیشرو منتقدین فیلم از آن زمان به عنوان یکی از مهمترین بازیگران کل دوره خاموش شناخته می شد. در زمان همکاری با نیلان بود که این دو یک رابطه تبلیغاتی را آغاز کردند که طلاق وی را از بازیگر سابق گرتروود بمبریک به ارمغان آورد. Sweet و Neilan در سال 1922 ازدواج کردند. این اتحادیه در سال 1929 با شارژ شیرین به پایان رسید که Neilan یک زناکار مداوم است.

در اوایل دهه 1920 ، فعالیت شیرین به پیشرفت خود ادامه داد و او در اولین نسخه فیلم آنا کریستی در سال 1923 بازی کرد. این فیلم همچنین به عنوان اولین نمایشنامه یوجین اونیل قابل توجه است که در یک تصویر متحرک ساخته می شود. در سالهای پی در پی ، او در Tess of D'Urbervilles و Venus ورزشی ، هر دو به کارگردانی Neilan بازی کرد. شیرین به زودی مرحله شغلی جدیدی را به عنوان یکی از بزرگترین ستاره های استودیوی MGM آغاز کرد.

شیرین فقط سه عکس صحبت کرد ، از جمله عملکرد انتقادی او در سال 1930 نمایشگاه دختر در هالیوود ، قبل از بازنشستگی از صفحه نمایش در همان سال و ازدواج با بازیگر مرحله ای با ریموند هاکت در سال 1935. این ازدواج تا زمان مرگ هاکت در سال 1958 ادامه یافت.

شیرین باقیمانده فعالیت خود را در رادیو و در نقش های مرحله ثانویه برادوی گذراند. سرانجام ، فعالیت وی در هر دو زمینه ای از این زمینه خارج شد و او شروع به کار در یک فروشگاه لس آنجلس کرد. در اواخر دهه 1960 ، میراث بازیگری وی هنگامی دوباره زنده شد که محققان فیلم او را به اروپا دعوت کردند تا از کار خود به رسمیت شناخته شوند.

در 24 سپتامبر 1984 ، ادای احترام به بلانش شیرین در موزه هنرهای مدرن در شهر نیویورک برگزار شد. خانم شیرین فیلم خود را در سال 1925 با نام "Venus Sporting" معرفی کرد.

شیرین در 6 سپتامبر 1986 ، فقط چند هفته پس از تولد 90 سالگی ، در شهر نیویورک از سکته مغزی درگذشت.