لسلی هوارد اشتاینر (3 آوریل 1893 - 1 ژوئن 1943) بازیگر ، کارگردان و تهیه کننده انگلیسی بود. او داستانها و مقالات زیادی را برای نیویورک تایمز ، نیویورکر و Vanity Fair نوشت و یکی از بزرگترین قرعه کشی های گیشه و بت های فیلم دهه 1930 بود.

هوارد در هر دو انگلیس و هالیوود فعال ، اشلی ویلكس را در Gone With the Wind (1939) بازی كرد. او در بسیاری از فیلم های دیگر نقش هایی داشت ، که اغلب در حال بازی در انگلیسی های بی نظیر ، از جمله میدان برکلی (1933) ، از اسارت انسان (1934) ، اسکارلت پیمپرلن (1934) ، جنگل پتیلم (1936) ، پیگمالیون (1938) ، Intermezzo (1939) ، و "اول) (1941)). وی نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای میدان برکلی و پیگمالیون شد.

فعالیت های جنگ جهانی دوم هوارد شامل بازیگری و فیلم سازی بود. او به تبلیغات ضد آلمانی کمک کرد و از متفقین حمایت کرد-دو سال پس از مرگ وی ، سالنامه فیلم بریتانیا کار هوارد را "یکی از با ارزش ترین جنبه های تبلیغات انگلیس" توصیف کرد. وی شایعه شده بود که با اطلاعات انگلیسی یا متفقین درگیر شده است و نظریه های توطئه ای را در مورد مرگ وی در سال 1943 برانگیخت ، هنگامی که لوفت وافه پرواز Boac 777 را بر فراز اقیانوس اطلس (در ساحل سدیرا ، یک کوروا) شلیک کرد ، که در آن مسافر بود.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ، لسلی هوارد ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.