کیست های تارلوف ، کیست مننژال مننژال نوع II ، کیسه های مغزی نخاعی پر از گل (CSF) (CSF) که اغلب در کانال نخاعی ناحیه ساکرال نخاع (S1-S5) و بسیار کمتر در دهانه رحم ، قفسه سینه یا کمر وجود دارد. آنها را می توان با دیوارهای پر از فیبر عصبی از سایر کیست های مننژال متمایز کرد. کیست تارلوف به عنوان کیست تشکیل شده در غلاف ریشه عصبی در گانگلیون ریشه پشتی تعریف می شود. علت این کیست ها به خوبی درک نشده است. برخی از تئوری های فعلی که این پدیده را توضیح می دهند هنوز مورد آزمایش یا به چالش کشیدن قرار نگرفته اند ، اما شامل افزایش فشار در CSF ، پر کردن کیست مادرزادی با دریچه های یک طرفه و/یا التهاب در پاسخ به تروما و بیماری است. آنها به عنوان جراح مغز و اعصاب آمریکایی ایزادور تارلوف ، که آنها را در سال 1938 توصیف کرد ، نامگذاری شده اند.
Tarlov cysts, are type II innervated meningeal cysts, cerebrospinal-fluid-filled (CSF) sacs most frequently located in the spinal canal of the sacral region of the spinal cord (S1–S5) and much less often in the cervical, thoracic or lumbar spine. They can be distinguished from other meningeal cysts by their nerve-fiber-filled walls. Tarlov cysts are defined as cysts formed within the nerve-root sheath at the dorsal root ganglion. The etiology of these cysts is not well understood; some current theories explaining this phenomenon have not yet been tested or challenged but include increased pressure in CSF, filling of congenital cysts with one-way valves, and/or inflammation in response to trauma and disease. They are named for American neurosurgeon Isadore Tarlov, who described them in 1938.
