در فیلم ها و سریال های تلویزیونی ، وحشت روانشناختی از طریق بهره برداری از آسیب پذیری های روانشناختی و عاطفی مشترک روان انسان ، متفاوت از وحشت های سنتی ، در جایی که منبع ترس تهدیدهای مادی مانند هیولاهای گروتسک ، قاتلان سریالی یا بیگانگان است ، و همچنین ژانرهای پخش شده و گرافیک از گرافیک ، تأثیرات ترسناک و گرافیک آن را ایجاد می کند ، باعث ایجاد تنش می شود. در روانشناسی یونگی ، این مفهوم با آرکیپت "سایه" هماهنگ است ، که شامل صفات انسانی تاریک تر و اغلب سرکوب شده مانند ترس و پارانویای دیگران ، خود و جهان است.
In films and television series, psychological horror creates tension through exploiting the shared psychological and emotional vulnerabilities of the human psyche, differing from traditional horrors, where the source of the fear are material threats like grotesque monsters, serial killers, or aliens, as well as the splatter and slasher film genres which derive its frightening effects from gore and graphic violence. In Jungian psychology, this concept aligns with the "shadow" archetype, which encompasses darker, often repressed human traits like dread and paranoia of others, oneself, and the world.
