استیون سودربرگ
(Steven Soderbergh)
استیون اندرو سودربرگ (متولد 14 ژانویه 1963) کارگردان فیلم آمریکایی ، تهیه کننده ، فیلمنامه نویس ، فیلمبردار و سردبیر است. پیشگام سینمای مستقل مدرن ، Soderbergh بعداً برای فیلم های رسمی مبتکرانه ساخته شده در سیستم استودیو تحسین کرد.
پیشرفت کارگردانی سودربرگ ، درام ایندی ، سکس ، دروغ و فیلمبرداری (1989) ، وی را به عنوان یک حضور قابل توجه در صنعت فیلم به کانون توجه عمومی قرار داد. در 26 سالگی ، سودربرگ جوانترین کارگردان انفرادی شد که در جشنواره فیلم کن به پیروزی در پالم دی. پنج فیلم بعدی او ، که شامل King of the Hill (1993) بود ، از نظر تجاری ناموفق بودند. او با کمدی جنایت از بینایی (1998) ، بیوپیک ارین بروکوویچ (2000) و ترافیک درام جرم (2000) به کرایه اصلی بیشتر تبدیل شد. برای ترافیک ، وی برنده جایزه آکادمی برای بهترین کارگردان شد.
وی با سه گانه و حق رای دادن فیلم (18-192) موفقیت محبوب و انتقادی بیشتری پیدا کرد. چ (2008) ؛ خبرچین! (2009) ؛ مسری (2011) ؛ Haywire (2011) ؛ سحر و جادو مایک (2012) ؛ عوارض جانبی (2013) ؛ لوگان لاکی (2017) ؛ Unsane (2018) ؛ بگذارید همه آنها صحبت کنند (2020) ؛ بدون حرکت ناگهانی (2021) ؛ و کیمی (2022). حرفه فیلمبرداری او شامل بسیاری از ژانرها است ، اما تخصص های وی فیلم های روانشناختی ، جرم و جنایت است. فیلم های او بیش از 2.2 میلیارد دلار در سراسر جهان بدست آورده و چهارده نامزد جوایز اسکار را بدست آوردند و پنج نفر برنده شدند.
فیلم های سودربرگ اغلب حول مفاهیم آشنا می چرخد که به طور مرتب برای فیلم های بزرگ هالیوود با بودجه بزرگ استفاده می شود ، اما او به طور معمول از رویکرد آرتوس آوانگارد استفاده می کند. آنها بر روی مضامین تغییر هویت شخصی ، انتقام جویی ، تمایلات جنسی ، اخلاق و وضعیت انسانی متمرکز شده اند. فیلم های سینمایی او اغلب در قلمرو سینماتوگرافی به دلیل تأثیر وی تحت تأثیر سینمای آوانگارد ، همراه با استفاده او از قالب های فیلم و دوربین غیر متعارف ، متمایز است. بسیاری از فیلم های Soderbergh توسط خط داستانی چند بعدی با پیچ و تاب های نقشه ، داستان پردازی غیرخطی ، توالی تجربی ، صداهای مشکوک و نکات برتری شخص ثالث لنگر می روند.
توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا استیون سودربرگ ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.