در آخرین مأموریت فیلم خود، والتر کانولی چاق در نقش عنوانی (به چندین معنا) در ویکتور هربرت بزرگ ظاهر می‌شود. بسیار کم از داستان زندگی هربرت در فیلمنامه گنجانده شده است (عنوان پایانی واقعاً از کمبود حقایق سرد و سخت فیلم عذرخواهی می‌کند)؛ در عوض، نویسندگان اجازه می‌دهند آثار مشهور این آهنگساز خود صحبت کنند. در سنت یکی از اوپرهای خود، هربرت بیشتر وقت خود را صرف ترمیم ازدواج لرزان بین تنور جان رمزی (آلن جونز) و لوئیز هال (مری مارتین) می‌کند. بسیاری از مشهورترین آثار هربرت به خوبی در این فیلم وجود دارد، از جمله "آه! رمز شیرین زندگی"، "مارش اسباب بازی‌ها" و "دوباره مرا ببوس"، که دومی با شور و شوق توسط سوزانا فاستر، رنگور نوجوان، اجرا می‌شود. به وضوح، تهیه‌کنندگان توانسته‌اند حقوق فیلم برای آهنگ‌های هربرت را تأمین کنند، اما نه برای تولیدات صحنه‌ای که در آن‌ها ظاهر شده‌اند، که ممکن است توضیح‌دهنده چنین تداخلات عجیب و غریب باشد، مانند داشتن یک آهنگ از ناتی ماریتا.