فیلم خشم
فیلم مستند (از دهه 1950) و نظرات همراه آن تلاش میکند تا به سوال وجودی پاسخ دهد: چرا زندگیهای ما با نارضایتی، درد و ترس مشخص میشود؟ این فیلم به دو بخش کاملاً جداگانه تقسیم شده است و کارگردانان این بخشها، پیر پائولو پازولینی از چپ و جووانی گوارسچی از راست، تحلیلها و تجویزهای متضادی برای جامعه مدرن ارائه میدهند. بخش اول، توسط پازولینی، انتقادی از تخلفات فرهنگ غربی، به ویژه علیه آفریقای مستعمره شده است. در عین حال، این بخش روایتگر آزادی و استقلال مستعمرات سابق آفریقاست و این ملتها را به عنوان قهرمانان جدید صحنه جهانی معرفی میکند و مارکسیسم را به عنوان "نجات" آنها مطرح میکند و پیشنهاد میدهد که "خشم بیگناه" آنها دین جدید این عصر خواهد بود. بخش گوارسچی، در مقابل، دفاعی از تمدن غربی و پیامی از امید، در قالب اصطلاحات سنتی مسیحی، برای آینده انسان است.