کارگردان خوزه لوئیس گارسیا دوربین خود را به سمت فیلمسازان و فیلمنامه‌نویسان متمایل کرده است تا آن‌ها را به تصویر بکشد که در فرآیند خلاقانه خود چنان غرق شده‌اند که هیچ دنیای دیگری، هیچ رابطه انسانی دیگری نمی‌تواند رقابت کند. در حالی که خوزه (آدولفو مارسیلاچ) و فدریکو (خسوس پونته) بر روی یک فیلمنامه جدید کار می‌کنند، تعاملات آن‌ها با خانواده‌شان (دختران نوجوان خوزه، همسر فدریکو) تحت تأثیر وظیفه‌ای که تمام‌وقت آن‌ها را مشغول کرده، ناپدید می‌شود. دختران تسلیم می‌شوند و به راه خود می‌روند و همسر به یک صومعه می‌پیوندد در حالی که فدریکو به سختی متوجه می‌شود. و زمانی که تهیه‌کننده به خاطر مرگ ناگهانی پسر بزرگش دچار غم عمیق می‌شود، تقریباً به طور خودکار به فکر پروژه فیلم برمی‌گردد وقتی که مراسم خاکسپاری به پایان می‌رسد. گارسیا در ابتدای این فیلم به بسیاری از کارگردانان بزرگ ادای احترام می‌کند و فیلم به عنوان توضیحی بر این ادای احترام ادامه می‌یابد - تصویری از همت و هزینه فیلمسازی، بدون قضاوت.