روانشناس الیسکا با درخواست از موسیقیدان مارتین برای اجرای برنامه‌ای در مورد اختلالات روانی با او تماس می‌گیرد. رابطه شدید آنها با خودکشی الیسکا به پایان می‌رسد، که درد طولانی‌مدت بدون دلیل را حل می‌کند. او مانند یک سفینه فضایی از زندگی مارتین عبور کرد. او لباس‌ها، وسایل، یک نامه خداحافظی و همچنین خاطرات، رویاها و تشویق‌های همیشگی برای نواختن را به جا گذاشت. او هنوز با مارتین است. مانند یک یادداشت، به عنوان قدردانی از تجربه، مانند یک موز.