در یک شب مارس ۱۹۶۴، ۳۷ همسایه در کوئینز، نیویورک، شاهد قتل وحشیانه کیتی جنووز هستند. هیچ‌یک از آن‌ها اقدام نمی‌کند یا به پلیس زنگ نمی‌زند. فیلم ۳۷ داستان چند نفر از این افراد را روایت می‌کند و آنچه را که منجر به شب شد که آن‌ها به طرز غیرقابل توضیحی به عنوان ناظران منفعل باقی ماندند، بررسی می‌کند. این فیلم تصویری قانع‌کننده از یک محله در حال تغییر و زمانی که با نژادپرستی، جنبش حقوق مدنی و تغییرات سیاسی مشخص می‌شود، ارائه می‌دهد. واقعه واقعی که الهام‌بخش داستان فیلم است، به عنوان نمادی از لحظه‌ای که آمریکا بی‌گناهی خود را از دست داد، شناخته شده است. کارگردان پوک گراستن با مهارت سرنوشت‌ها، رویاها و درگیری‌های خانوادگی را در اولین فیلم بلند خود با هدایت ما از طریق یک ساختمان آپارتمانی که نماد یک شکست جمعی می‌شود، در هم می‌آمیزد.