۱۹۶۵: پاریس، لندن و میلان همگی با سرعتی مشابه و تحت تأثیر یک نیروی خلاق و شورشی حرکت می‌کنند. گیدو کِرپکس این انرژی را جذب کرده و آن را به یک کمیک استریپ منتقل می‌کند که در آن هنر، موسیقی، طراحی، فیلم و مد همه با هم ترکیب می‌شوند و از ساختار روایتی سنتی فاصله می‌گیرند. عکاس رویایی والنتینا به آلتراگو گیدو کِرپکس تبدیل می‌شود: به زیبایی لویی بروکس، به disturbing بودن یکی از بوم‌های پاره شده لوچیو فونتانا، به دانایی متن‌های باب دیلن و به آزادی عمل آثار چارلی پارکر.